Een documentaire over Hugh Hefner, stichter van het blootblad “Playboy” met een adviesleeftijdskeuring van 12 jaar ?  De tijden zijn écht wel veranderd. In vroegere tijden werd je als vroegrijpe tiener met een uitgeklapte centerfold in de handen waarschijnlijk levend verbrand, nu loopt het allemaal al lang zo’n vaart niet meer. “Geschikt voor 16 jaar en ouder” zou bovendien een te zwaar verdict zijn voor deze kijk op het leven van Hef. Ja, er passeert heel wat vrouwelijk bloot de revue, maar dat is maar een deel van het verhaal. En uiteindelijk zelfs niet eens het belangrijkste. Vulgair of aanstootgevend is “Hugh Hefner: Playboy, Activist And Rebel” in geen geval.

Vast staat alvast dat alle vragen die je ooit had over “Playboy” een uitvoerig antwoord krijgen in deze verhelderende kijk op het leven en werk van oompje Hef, stichter en uitgever van wat zonder twijfel het bekendste blootblad ter wereld is. Zeg trouwens niet zomaar blootblad tegen dit tijdschrifteninstituut, want naast een onderkomen voor somptueus gefotografeerde vrouwenlichamen was “Playboy” door de jaren heen steevast een bakermat voor vooraanstaande auteurs, journalisten en cartoonisten.

Deze met ettelijke tonnen archiefmateriaal uitgeruste documentaire toont hoe het maandblad is ontstaan en welke revolutie dat ontketende in het preutse Amerika van 1953. De naam “Playboy” was trouwens maar een vervangende naam. Het zag er even naar uit dat het maandblad “Stag” zou noemen. Zoals Hefner opmerkt: “Goed dat we het veranderd hebben, want meisjes met een hertengewei op hun hoofd zou toch niet hetzelfde geweest zijn als de konijnenpakjes”.

Hefner stond vanaf dag 1 op voet van oorlog met de censuur, en ontwikkelde zich gaandeweg als een regelrechte provocateur door een lans te breken voor vrije liefde en seks, homoseksualiteit, rassenmenging en vrijheid van meningsuiting. Hij veroordeelde openlijk de oorlog in Vietnam, verdedigde schandaalkomiek Lenny Bruce toen die werd gearresteerd en ging in door de toen heersende moraal door wel zwarte bezoekers toe te laten in de Playboy-clubs. Ook publiceerde hij postuum een interview met Martin Luther King Jr. dat was afgenomen door Alex Haley (die later het epos “Roots” zou schrijven). De hier uit voortvloeiende geschiedenisles is een van de sterktes van deze docu die meer doet dan zomaar wat grasduinen door het omvangrijke Playmate-fotoboek. Wie die visie op de geschiedenis en moraal van de Verenigde Staten maar niks vindt en 'Playboy' al dan niet regelmatig uitsluitend voor de foto’s frequenteert, hoeft niet te wanhopen: deze twee uur durende liefdesbetuiging aan de man bevat genoeg blote borsten en beelden vanuit Hefners paradijs om iedere regenjasbezitter te verblijden en een goede nachtrust te bezorgen.

Enige kanttekening: dat Hefner bij tijd en wijlen als een halve heilige wordt voorgesteld, hoeft niet te verwonderen daar regisseuse Brigitte Berman een vriend aan huis is bij Hefner. Hefner is trouwens niet expliciet betrokken bij deze documentaire, maar hij gaf Berman en haar crew wel volledige toegang tot zijn heiligdom en 'Playboy'-kantoren. Bermans lofbetuigingen ruiken hier en daar iets te veel naar heldenverering, en dat gebrek aan nuancering laat zich af en toe wel voelen. Als er al kritiek is komt die vooral uit feministische hoek en uit de mond van een paar verstokte katholieken, waaronder zanger Pat Boone, vertolker van kleffe smartlappen à la “Love Letters In The Sand”.
Daarnaast is zeker geen gebrek aan bekende koppen die lovend hun zegje over het fenomeen Hefner doen: van George Lucas (die zichzelf met Hefner vergelijkt omdat ze allebei hun fantasieën uitwerken) over Tony Curtis, Shannon Tweed en James Caan tot Bill Maher.

“Hugh Hefner: Playboy, Activist and Rebel” is een interessante en verrassend relevante documentaire die bovendien meer dan eens garant staat voor een gezonde bulderlach. Is het niet door de fratsen van de moraalridders, dan toch zeker door de levenswijsheid van Gene Simmons. Wie hoopt dat de extra’s nog meer succulente geheimen van het 'Playboy'-imperium prijsgeven, mag zijn natte dromen echter opbergen. De trailer is immers de enige extra die het schijfje herbergt.