We hebben zo’n vijf weken getwijfeld, geaarzeld en gedraald vooraleer het filmgevoelig achterwerk neer te vlijen in een zaal waar Get Smart uit de projectoren komt gesnord. Pro’s en contra’s om dat innerlijk getouwtrek te rechtvaardigen? Aan de pluszijde: de op zich best aantrekkelijke combinatie van Steve Carell, Anne Hathaway en Alan Arkin op de acteurslijst. Contra: Peter Segal is een regisseur met schabouwelijke onzin als Anger Management op zijn palmares. Maar kijk… het resultaat is leuker dan verwacht, ook al is het nog steeds geen hoogvlieger of een must. Daarvoor zijn er toch teveel losse flodders tussen de aantrekkelijke grote hoeveelheid geslaagde grappen in deze spionagesatire.

Get Smart is gebaseerd op de gelijknamige tv-serie die in Amerika op de buis liep tussen 1965 en 1970. De komische reeks, bedacht door Mel Brooks en Buck Henry, bleef vooral een Amerikaanse aangelegenheid en brak nooit echt door in Europa. De film volgt trouw het ‘James Bond Meets the Pink Panther’-stramien van de serie. De Amerikaanse organisatie CONTROL waakt over de veiligheid van het land (naast de CIA en FBI) en neemt het op tegen de spionnen en snoodaards van de terroristische organisatie KAOS.

Maxwell Smart (Steve Carell) is de topanalist van CONTROL, en droomt er (en niet eens in stilte) van om ooit veldwerk te mogen verrichten als geheim agent. Zijn kans komt nadat bij een actie van KAOS alle identiteiten van de geheim agenten gecompromitteerd zijn. Als versbakken agent mag hij (onder nom de plume Agent 86) samen met de van plastische chirurgie uitgeruste Agent 99 (een verrukkelijke Anne Hathaway) naar Rusland reizen om er het kernarsenaal van KAOS te helpen ontmantelen…

Voor wat het waard is: Get Smart is ongetwijfeld de beste film op het curriculum van Peter Segal, en heeft meer te bieden dan recent halfslachtig vertier à la You Don’t Mess with the Zohan of Meet Dave. Sommige grappen werken en de over het paard getilde aanpak van jaren zestig spionage-ikonografie leidt naar leuke vondsten. De centrale cast doet het meer dan aardig: Steve Carell bewijst dat hij een film kan dragen (of toch minstens op een geslaagde manier het neefje van Peter Sellers kan neerprenten), Anne Hathaway duwt de film eigenhandig uit het moeras der vergetelheid en ook Alan Arkin mag leuke oneliners uit de adamsappel duwen. Zelfs Dwayne Johnson is OK als gespierde geheim agent. Terence Stamp kan dan weer maar weinig aanvangen met de slapstickrol van opperterrorist Siegfried, maar hij is ditmaal in elk geval niet tenenkrommend overbodig (zie zijn bijrol in Wanted).

Kortom, ben je op zoek naar bijna twee uur ongecompliceerd vertier om jezelf of iemand anders cadeau te doen en zie je geen graten in een iets teveel op explosies mikkende climax, dan vind je bij Get Smart waarschijnlijk wel je gading. Aanvaardbare losbolcinema voor alle leeftijden.