Ergens in de Ecuadoraanse ambassade in Londen moeten luidknallende champagnekurken klinken. Julian Assange, die er sinds juni vorig jaar een veilige thuishaven vond die hem bescherming biedt tegen het internationaal uitgevaardigde aanhoudingsbevel, maakte immers meermaals duidelijk – persoonlijke e-mail naar Benedict Cumberbatch inclusief – dat hij helemaal niet was opgezet met een film over hem en WikiLeaks. Het feit dat het resultaat nu een prominente plaats inneemt in het rijtje van de meest verlieslatende producties van 2013 kan niets anders dan de witbehaarde man heel tevreden stellen. Tenzij we hier in België massaal naar de “The Fifth Estate” afzakken om het tij te doen keren. Zelfs dan is het kalf echter al verdronken daar ons landsgebied nu eenmaal te klein is om enige relevante inbreng te hebben.

Toch doet u er eigenlijk goed aan om “The Fifth Estate” in de bios mee te pikken. Niet alleen omdat het een onderschatte prent is, maar ook omdat heel wat scènes in ons land werden opgenomen. Geruggensteund door de financiële voordelen die het Tax Shelter biedt, werd er onder meer gedraaid in Zaventem, Brussel, Antwerpen en Luik. Altijd aardig om treinvertragingen en ander geroezemoes in het Nederlands/Vlaams/Frans te kunnen horen in een internationale productie. Het gaat trouwens niet alleen om buitenopnames: zo werden de kantoren van 'The Guardian' en 'The New York Times' minutieus nagebouwd in de bedrijfsruimte van een elektrotechnisch bedrijf in Sint-Niklaas. De magie van de zevende kunst is duidelijk niet voor een gat te vangen.

Voor wie de laatste maanden onder het mos – of in de aap - logeerde: Julian Assange is de oprichter van WikiLeaks, een klokkenluiderswebsite die gevoelige informatie openbaar maakt die regeringen en grote bedrijven het liefst niet aan de oppervlakte zag komen. Waarop Assange persona non grata werd en de discussie over democratische persvrijheid versus het lekken van (staats)geheimen in volle hevigheid losbarstte, zeker nadat Assange tal van classified Amerikaanse berichten over de oorlog in Afghanistan en andere diplomatieke geheimen te grabbel gooide. Scenarist Josh Singer (bekend van tv-werk als 'The West Wing' en 'Fringe') baseerde zijn scenario op twee boeken rond Assange, waarvan één werd geschreven door zijn voormalige spitsbroeder Daniel Domscheit-Berg, hier vertolkt door Daniel Brühl. Benedict Cumberbatch kruipt kordaat in de huid van Assange, en ziet zich – behalve met Brühl - omringd met een voorbeeldige bijrollencast waarin onder meer Laura Linney, Stanley Tucci, Anthony MacKie, David Thewlis, Carice Van Houten, Peter Capaldi en Moritz Bleibtreu opduiken.

“The Fifth Estate” serveert de geschiedenis wanneer die nog heet is. Misschien kwam alles er zelfs te vroeg, daar het lot van Assange tussen de ambassademuren wellicht nog niet definitief beslecht is. Dat euvel weten de makers evenwel te omzeilen met een postmoderne knipoog op het eind. Regisseur Bill Condon (na zijn uitstapjes in “Twilight”-land terug op het juiste “Kinsey”-pad) neemt bovendien de juiste beslissing om alles in te blikken als betrof het een cybertechupdate van Alan J. Pakula”s “All The President’s Men”. Zij het – voor alle duidelijkheid – zonder die te evenaren of zelf maar in diens buurt te komen.

Hoe dan ook, wie zin heeft in een twee uur durend actualiteitsbad waarin de zaak Assange zo helder mogelijk uit de doeken wordt gedaan, daarbij wil genieten van een aardige cast en geen schrik heeft om zich de hoon van Assange Hemzelve op de hals te halen heeft alvast geen reden om “The Fifth Estate” niet aan zijn decembermenu toe te voegen.

Gezien op het Filmfestival van Gent (2013).