Façades

Middelmatig
Façades
2017
13/12/2017
langspeelfilm
91 minuten
drama
speelfilm

verdeler

K.F.D. K.F.D.

acteur/actrice (9)

Natali Broods Natali Broods →  Alex
Johan Leysen Johan Leysen →  Jean
Joren Seldeslachts Joren Seldeslachts
Gène Bervoets Gène Bervoets
Theo Maassen →  Claus
Frieda Pittoors
Benjamin Verdonck
Ella-June Henrard
Nell Cattrysse

regisseur (2)

Kaat Beels
Nathalie Basteyns

director of photography (1)

Antons Mertens

scenarist (1)

Jan Pepermans
Façades

Met de positief onthaalde en internationaal opgepikte televisiereeksen “Clan” en “Beau Séjour” zorgden regisseuses Kaat Beels en Nathalie Basteyns voor een frisse wind in het Belgische fictielandschap. Zwarte humor, thrillerelementen en zelfs een vleug bovennatuurlijke spanning toonden aan dat ze van vele markten thuis zijn. En die markt wordt alsmaar groter: Beels regisseerde samen met Jonas Govaerts (“Welp”) ook “Tabula Rasa”, onlangs nog klepperend op zondagavond op één. “Façades” is de eerste bioscoopfilm die Beels en Basteyns samen regisseren: in 2011 leverde Beels al “Swooni” af.

Het door Jan Pepermans (“Chaussée D’Amour”) geschreven “Façades” is een klassiek opgebouwd familiedrama dat net iets teveel teert op voor de hand liggende plotpunten om een blijvende indruk achter te laten. Centraal staat Alex (Natali Broodts) die haar kost verdient door films Nederlandstalig te ondertitelen. Ze woont samen met Claus (Theo Maassen), die voor zijn werk vaak afwezig is en de niet zo edele hobby van het scheveschaatsrijden beoefent.

Façades

Foei foei. Overspel speelt ook een rol in de relatie tussen haar ouders. Zozeer zelfs dat haar moeder van de een op de andere dag haar dementerende vader Jean (Johan Leysen) in de steek laat zonder enige nadere uitleg. Alex besluit om haar vader tijdelijk bij haar te laten inwonen, en die beslissing zorgt ervoor dat oude geheimen aan de oppervlakte komen en maskers worden afgeworpen terwijl haar relatie met Claus zich begint te spiegelen aan die van haar vader en moeder.

Façades

De potentiële soapoperatiematerie groeit door de sterke beeldregie van Beels en Basteyns uit tot een volwassen ogend drama waarbij de cinematografische souplesse meer tot de verbeelding spreekt dan de onderlinge verhouding tussen de personages. Het deel dat handelt over de dementie/het kronkelend geheugen van Leysen heeft een grotere impact dan de relationele crisis waar Broodts zich mee geconfronteerd ziet. Een extra spanningselement wordt ingebouwd door de centrale crux in de relatie tussen vader en dochter pas helemaal op het eind prijs te geven.

In de kleine en compacte cast gaat Leysen met de meeste acteerpluimen lopen: wat makkelijk een clichématig personage kon zijn krijgt door zijn sterk doorleefde vertolking een scherpe diepgang die zelfs de hele film een kwalitatieve opwaardering meegeeft. Voorwaar een mooie prestatie. 

Gezien op het Filmfestival van Gent.

Alex De Rouck


Synopsis

Alex staat onverwacht op een kantelpunt in haar leven wanneer haar dementerende vader in de steek gelaten wordt door haar moeder.  De behulpzame Alex trekt bij hem in en stelt daardoor haar eigen leven en huwelijk in vraag. Wil ze bij haar ontrouwe man blijven of niet? Is ze wel echt gelukkig bij hem of moet ze, net als haar ouders, de façade laten vallen?