De geest van de mens is sterk, heel sterk. Niet dat er een 600 bladzijden tellend boek van Stephen King of een filmversie daarvan nodig is om dit duidelijk te maken maar het helpt om het telepathische, brein-overstijgende gedeelte van Dreamcatcher te snappen. Voor Jonesy, Herny, Pet en Beaver heeft Duddits een wel heel bijzondere betekenis. Ze hielden dit frele, kwetsbare jongetje jaren geleden uit de handen van enkele tieners met perverte bedoelingen. Duddits sprak toen al wijze woorden en wou hen op die manier enkel beschermen voor het onheil dat hen jaren later te wachten stond. Vanaf dat moment beschikten de vier jongemannen ook over uitzonderlijke gaven, iets wat ze elk op hun eigen manier ontdekten.

Hun tocht naar de bossen van Maine brengt hen niet het gezellig samenzijn, de stilte laat staan de rust die de vier ervan hadden verwacht. Wanneer een oudere man hun hut voorbij strompelt en gekwetst blijkt te zijn is dit het begin van een ware verschrikking. De man met de berenmuts volgt het advies van 'Beaver' en zijn vriend en besluit op bed wat uit te rusten. Hij laat immers gigantische boeren en winden en een middagdutje lijkt een eerste mogelijkheid om het tij voor de man te doen keren. Ahoewel, zijn snel groeiende en bewegende buik doet vrezen voor iets wat niet zal overgaan met een tukje doen. Echt verrassend is het dan ook niet dat de brave man even later het toilet opzoekt. Maar de toetand waarin men de man aantreft is wél verrassend wanneer men de wc-deur inbeukt... Wat hierop volgt is één van de meest creepy, scary en beklemmende scènes van de ganse film die tot één van de betere horror-films van de laatste tijd kan gerekend worden. Nochtans is Dreamcatcher meer dan enkel gruwel en horror. De toilet-scène bijvoorbeeld zorgt ervoor dat je op het puntje van je stoel of zetel gaat zitten terwijl het einde van de film al bijna even spannend, dreigend en technisch sterk is. Op die manier wordt Dreamcatcher naast goede horror ook een sterke thriller. Het verbaast ons dat de film ook al vrij hoog scoort op vlak van science-fiction. Eens je hebt kennisgemaakt met de glibberige, buitenaardse vijanden gaat het Amerikaanse leger zelfs resoluut in de aanval om hun uitzonderlijke vijanden te neutraliseren.

Dreamcatcher is een sterke combinatie van actie, thriller, horror en science-fiction, iets wat we nog maar in weinig films op zo'n manier gecombineerd zagen...

Op de koop-DVD laat men Stephen King zelf eens aan het woord over zijn boek, het verhaal en wat zijn idee is over een filmversie van wat hij heeft geschreven. Hij heeft het ook over zijn zwaar auto-ongeval van jaren geleden en zegt dat schrijven voor hem eigenlijk een drug is waarbij hij in een andere wereld terechtkomt, één waar ook geen pijn kan gevoeld worden. De toilet-scène is ook voor hem bijzonder belangrijk, het toilet in Dreamcatcher is wat de douche voor Psycho was aldus de auteur nog. In Dreamcreavers heeft de technische cast het over de realisatie en het tot stand brengen van de speciale effecten. Een blokje verwijderde scènes maakt de extra's compleet. Zo zie je een alternatief vertrek van Kolonel Curtis en een iets uitgebreider scène waarin Duddits het over één worm doodt de ganse wereld heeft. Alleen valt de klank bij deze deleted scenes serieus tegen, het is geen Dolby Digital 5.1 en dat is op zich ook niet zo erg, maar een tweederangsgeluid past niet echt bij een film als Dreamcatcher. Wat wij dan weer wel bijzonder waarderen is het feit dat een ander einde op de DVD staat. Wie de film heeft gezien met het gekende, voorziene einde zal een sterk vermoeden hebben hoe die andere finale zich afspeelt maar die zal het verkeerd voor hebben... Altijd tof, het vermijden van voorspelbaarheid...