God is de mensheid beu door al hun ongeloof en wansmakelijk gedrag. Een engel moet ervoor zorgen dat een gezant de Stenen Tafelen van de Tien Geboden opnieuw naar de hemel brengt. Zo eenvoudig is dat niet, want de gezant in kwestie is nog niet eens verwekt. De engel heeft ondertussen twee wereldoorlogen moeten ontketenen om de uitverkozen ouders samen te brengen. Nu rest hem nog precies 17 jaar en 9 maanden, en dan moet de opdracht vervuld zijn.

Als pionnen in een schaakspel worden Onno Quist en Max Delius, de vaders van de toekomstige gezant samengebracht. Doordat ze op dezelfde dag verwekt zijn, beschouwen ze zich als een kosmische tweeling. Tussen hen onstaat een hechte band die ze met niemand anders zullen hebben. Hun vriendschap wordt danig op de proef gesteld wanneer ze kennismaken met Ada, de nieuwe Maagd Maria. Zij zal Quinten baren, de jongeman waar het allemaal om draait.

The Discovery Of Heaven is gebaseerd op het gelijknamig boek van Harry Mulisch. Niemand geloofde er echt in dat acteur en regisseur Jeroen Krabbé (Left Luggage) er een langspeelfilm van kon maken. Hij heeft hen het tegendeel bewezen. Het meest opvallende is dat de hemel helemaal niet wordt afgebeeld als een vredevolle witte plaats, maar als een donkere, grauwe Piransi gevangenis als voorbeeld. Ook de engelen, gekleed in zwarte gewaden, moeten het stellen zonder rijstpap of gouden lepel. Op het vlak van fotografie en decor zit alles snor, alleen kan je soms duidelijk zien wanneer de acteurs voor een blue screen stonden.

Stephen Fry speelt de rol van Onno, een man met een duidelijk doel voor ogen en die zich hoger inschat dan de gewone mens. Hij noemt zichzelf een schaduw zonder man, een voorstander van abortus voor 40 jaar en van euthanasie erna. Greg Wise is als Max Delius zijn tegenpool die zonder enige echte stabiliteit in zijn leven de locatie van de hemel wil ontdekken. Flora Montgomery laat in haar beperkte rol een zekere indruk na, wat we niet kunnen zeggen van de jonge Neil Newbon. Er is meer nodig dan opvallend gekleurde contactlenzen om geloofwaardig en interessant over te komen.

De speciale editie DVD bevat een mooi aantal extra's, maar om te zeggen dat de tweede DVD echt noodzakelijk is, zou overdreven zijn. De beelden van de making of werden precies vlug bij elkaar gegooid, en het ontbreken van een woordje uitleg is een echt gemis. Die informatie krijg je wel bij de deleted scenes en visuele effecten. De bijgevoegde interviews zijn vaak tekort en kunnen zo geen echte impact maken op het geheel.