Tijdens de voorbije Oscaruitreiking, hetgeen alweer een eeuwigheid geleden lijkt, verzamelde Dances with Wolves 7 Oscars (film, regie, geadapteerd scenario, geluid, muziek, montage en camerawerk), en zoals iedereen inmiddels weet is die bekroning alles behalve onterecht.
Het regiedebuut van Kevin Costner is immers een prachtige, quasi perfecte filmbelevenis, getuige daarvan de lange en nog steeds succesvolle bioscoopcarrière die de film te beurt valt.

Het geheel speelt zich af ten tijde van de Amerikaanse burgeroorlog, rond 1860. Luitenant John Dunbar, gedecoreerd en moegestreden, ambieert een rustige job aan de grens en vindt er tot zijn verbazing een compleet verlaten wachtpost. Plichtsbewust als hij is, brengt hij alles in gereedheid in afwachting van de komst van de hulptroepen. Het werk dat daarbij komt kijken, verdrijft, samen met de aanwezigheid van zijn trouwe bruingele paard Cisco en een oude wolf Two Socks, de eenzaamheid. Dunbars leven verloopt dan ook in perfecte harmonie met de natuur, op een uitgestrekte prairie waar zelfs de bizons verstek laten gaan.
Aan het solitaire bestaan komt echter een eind als hij ontdekt wordt door een een Sioux-stam. De wederzijdse eerbied en nieuwsgierigheid zal uitmonden in een onwrikbare vriendschap, waarbij Dunbar zijn eigen verleden het liefst zo vlug mogelijk vergeet. Hij voelt zich immers al vrij vlug thuis bij de Sioux, neemt deel aan bizonjachten en veldslagen tegen vijandige Pawnees, en trouwt zelfs met 'Stands with a Fist', een Sioux-vrouw van blanke origine. Als de militaire troepen dan toch arriveren in het indianengebied zal Dunbar onverbiddelijk moeten afrekenen met zijn vroegere leven om de toekomst van zijn nieuw volk niet in gevaar te brengen.

Dit ongemeen boeiend en vaak flink geëmotioneerd verhaal van Michael Blake is door Costner omgevormd tot een drie uur durende 'all-time classic', die je voortdurend in vervoering brengt. De oogverblindende natuurbeelden, waarin alles ademt en leeft, de realistische benadering van de Sioux, met acteurs die spreken met het authentieke dialect, de daverende actiesegmenten, de fijne en slimme humor waarmee de prent doorspekt is, een tot in de puntjes uitgekiende detaillering, de magischorkestrale muziek en uiteraard de meer dan voortreffelijke vertolking zouden er wel eens kunnen voor zorgen dat de film het nog zeer lang uithoudt in de bioszalen.
Dances with Wolves is de top van de niet te missen filmberg van dit jaar.