In een tijd waarin steeds vaker de oproep klinkt te ageren tegen schrijnende toestanden in Afrika of andere gebieden waar armoede en natuurrampen onherstelbare schade toebrengen, komt The Constant Gardener zeer cynisch over. Je wordt immers niet echt happy van deze aanklacht tegen multinationals en regeringen die er niet voor terugdeinzen miljoenen te verdienen op de kap van door armoede of oorlog geteisterde gebieden.

De boodschap wordt niet gebracht als een 'het Westen is slecht, de arme Afrikaan goed'-pleidooi, daar we aan beide kanten te zien krijgen hoe corruptie welig tiert en hoe er niet echt gekeken wordt op een onschuldig slachtoffer meer of minder. Gelukkig staan er aan beide kanten van het spectrum ook voorvechters voor een betere wereld. Applaus voor de achter de wolken schijnende zon.

Justin Quayle (een sterke Ralph Fiennes) is een Brits diplomaat die als lid van de High Commission naar Nairobi wordt gestuurd. Zijn vrouw, de mensenrechtenactiviste Tessa (Rachel Weisz, als een nimf met ballen de hele film beheersend, en beloond met een Oscar voor Beste Vrouwelijke Bijrol ) reist met hem mee en komt er samen met een Afrikaanse dokter zaken op het spoor die het daglicht niet echt verdragen. Niet verwonderlijk dus dat Tessa op een niet zo mooie dag vermoord wordt teruggevonden. Afgeslacht door struikrovers luidt het officieel, maar wanneer Justin begint te graven in het verleden van zijn vrouw ontdekt hij al snel de kwalijke waarheid en is ook zijn leven niet meer veilig.

De Braziliaanse regisseur Fernando Mereilles (Cidade De Deus) zorgt voor een potente filmische vertaling van de roman van John Le Carré. De auteur vermeldt op de eindgeneriek dat zijn verhaal en personages volledig fictief zijn, maar ontkracht het oef-gevoel door toe te voegen dat het echte gedrag van de farmaceutische bedrijven (de boosdoeners van dienst) het hoeven niet altijd de olieboeren te zijn) die hij bestudeerde zijn fictief verhaal op een kaartje met vakantiegroeten doet lijken. Een weinig opbeurende gedachte.

Als aanklacht staat The Constant Gardener als een huis, als thriller/film vertoont de fundering af en toe een barstje, en dan vooral in het tweede deel. Van zodra de film de flashbackstructuur verlaat en terug bij de openingsscène is aanbeland, verliest Mereilles hier en daar de pedalen. Vooral de ontmaskering van de booswicht is een beetje een sof. De eigenlijke ontknoping maakt dan weer veel goed: het lot van Justin Quayle/Ralph Fiennes zorgt voor poëtische eindbeelden en een nazinderende diep-romantische uppercut.

De extra's bestaan uit een paar featurettes. 'Anatomy Of A Global Thriller' biedt een korte blik achter de schermen, helaas op een oppervlakkige en nogal promotionele manier. Meer geschikt om mensen naar de bios te krijgen dan om degenen die zopas de dvd zagen wat achtergrondinformatie mee te geven. 'Embracing Africa' toont hoe het filmen in Kenia verliep, terwijl in 'From Page To Screen' John Le Carré vertelt hoe hij betrokken was bij de adaptatie van zijn boek. Voorts zijn er ook nog wat deleted scenes en krijgen we de volledige opvoering van het AIDS-toneelstukje te zien als 'extended scene' Een niet onaardig pakketje, maar al bij al te vrijblijvend om echt enige diepgang toe te voegen.