Tover tevoorschijn, die nachtkijker en richt de kijkgaten op een groezelig motel, ergens in een godvergeten stukje Amerika. De natuurlijke habitat van Agnes White (Ashley Judd), een plaatselijke serveerster die er zich heeft teruggetrokken na het stranden van haar huwelijk. Haar ex Jerry Goss (Harry Connick Jr.) komt vrij na twee jaar cel voor een gewapende overval, net op het moment dat Agnes wordt bestookt door anonieme hijgtelefoontjes. Agnes' leven bestaat uit haar werk, feesten met haar (lesbische) vriendin en cocaïne snuiven. Wanneer ze op een dag Peter Evans (Michael Shannon) ontmoet, neemt haar leven nog meer bizarre wendingen. Aanvankelijk biedt ze de timide jongeman onderdak om niet alleen te moeten zijn, maar nadat hij haar op een nacht beschermt tegen een plots opduikende Jerry, gaan ze samen naar bed. Daarna meldt Peter dat het in Agnes' bed stikt van de bedluizen en andere insekten. Agnes begint het spelletje mee te spelen omdat ze Peter niet wil beledigen, maar wanneer hij verkondigt dat er eveneens beestjes in zijn bloed zitten en dat hij een proefkonijn is voor de Amerikaanse overheid, kan ook zij het verschil tussen waarheid en paranoïa niet meer onderscheiden...

Bug is een moeilijk te catalogiseren film. In Amerika probeerde verdeler Lions Gate het resultaat te verkopen onder het etiket van horror. Aangezien deze studio heel wat horrorfilms in zijn catalogus heeft zitten (de volledige Saw-franchise bijvoorbeeld) en we hier toch een scène te zien krijgen waarin een rotte kies en een nijptang centraal staan, kunnen we hen dat niet eens kwalijk nemen. Regisseur William Friedkin zelf ziet het meer als een claustrofobisch drama boordevol intrigerende vragen die daarom niet allemaal netjes moeten beantwoord worden. Zelf kleven we er het etiket thriller op, al is dat voor interpretatie vatbaar. De plot neemt na verloop van tijd immers groteske vormen aan, waardoor het allemaal een beetje lachwekkend wordt. En dat zal hoogstwaarschijnlijk niet de bedoeling geweest zijn van de makers van deze prent.

Aan de wieg van Bug staat toneelauteur Tracy Letts, die zijn eigen succesvol toneelstuk uit 2004 adapteerde tot filmscenario. Regisseur William Friedkin zag het stuk, raakte geïntrigeerd door de (filmische) premisse, en zag in het bronmateriaal een goede reden om nog eens achter de filmcamera te stappen. Michael Shannon vertolkte de rol van Evans ook in de theaterproductie, en Friedkin stond erop dat de acteur de rol zou overnemen voor de filmadaptatie. Alle andere acteurs voelden zich (dixit de making of) eveneens aangetrokken tot de sterke dialogen en unieke plot. Bug heeft inderdaad een intrigerende premisse, maar de film overtuigt niet over de hele lijn. Friedkin haalt het beste uit zijn kleine, welhaast claustrofobische set, maar het lot van de personages is nooit van die strekking om de film als meer te beschouwen dan een curiosum. En waar ligt de focus? Ligt die op Agnes, een versplinterde ziel die gebukt gaat onder een verdwenen kind, en die onder invloed van Peter zelf ook uiteindelijk uit elkaar spat.

Als paranoïde aanklacht tegen het Big Brother Is Watching You regime van Amerika (en bij extrapolatie de rest van de 'vrije wereld') ligt het er dan weer te dik op. En is het een aanklacht, of enkel maar een gimmick om de versplinterde geest van Evans te verklaren? Is het feit dat hij een ex-militair is een vingerwijzing naar het militaire denken van de USA of moeten we er niet meer achter zoeken? Wat auteur Tracy Letts echt wil zeggen wordt nooit duidelijk (behalve dan dat hij de waarheid in het midden laat), en dat is, toegegeven, misschien net de reden dat je deze onevenwichtige film tot aan het eind van de zwartgallige rit toch nog redelijk geïntrigeerd uitzit.

Ben je echt geïntrigeerd, dan kan je na de film het geheel nog eens bekijken met een audiocommentaar van de regisseur. Niet ondertiteld weliswaar, dus je zal niet teveel met de zak chips lawaai mogen maken. Of je kan je beperken tot de overige extra’s. In 'Bug: An Introduction' doet regisseur William Friedkin uit de doeken wat hem aantrok in het project, en delen de acteurs hun visie over het project. Kort en niet echt diepgravend, zoals bij de meeste voor EPK-doeleinde gedraaide featurettes. Stukken beter is 'A Conversation With William Friedkin' waarin de regisseur verschillende aspecten van filmmaken in het algemeen onder de loep neemt. We leren onder meer waarom de regisseur van klassiekers als The French Connection en The Exorcist maar sporadisch achter de camera kruipt en hoe filmmaken anno de jaren zeventig verschilt van het huidige klimaat in Hollywood. Een boeiend cinefiel halfuurtje, dat een interessante meerwaarde toevoegt aan deze Bug.