Tien jaar na de dood van haar echtgenoot staat Anna op het punt om met een andere man in het huwelijksbootje te stappen. Zijn naam is Joseph en hij is al even verbaasd als Anna zelf wanneer een klein kereltje zomaar de kamer binnenstapt waar iedereen in feeststemming is naar aanleiding van een verjaardagsparty. Nog voor de kaarsjes zijn uitgeblazen slaagt de tiener er in om Anna eens apart te kunnen spreken in de keuken. De jongen is voor alle aanwezigen een onbekende en stelt zich aan Anna voor als als Sean (naam van haar overleden echtgenoot) en vraagt dat ze zeker niet met Joseph huwt en laat zelfs doorschemeren dat hij een soort reIncarnatie is van de man waarmee Anna vroeger gehuwd is.

De jongen wordt kordaat aan de deur gezet en aanvankelijk kunnen alle aanwezigen er enkel maar hartelijk om lachen. Maar de jongen laat het daar niet bij, er volgt een briefje met een herhaling van zijn verzoek om niét met Joseph te trouwen. De jongen blijft hardnekkig contact zoeken met Anna op alle mogelijke manieren en zorgt uiteindelijk toch voor flink wat twijfel. Zo weet Sean een aantal persoonlijke dingen waarvan enkele Anna en haar overleden echtgenoot van op de hoogte waren. En het gaat zelfs zo ver dat Anna het voor de jongen gaat opnemen. En een conflict met Joseph zelfs tot een breuk tussen beiden leidt...

Regisseur Jonathan Glazer nam in de preproductie-periode van deze film contact op met de Franse schrijver Jean-Claude Carrière om wat hij in gedachten had te laten vertalen in een filmscenario. Reïncarnatie was voor Carrière verre van een onbekend gegeven want hij had in het verleden al samengewerkt met de Dalai Lama himself voor een tweetal boeken waaronder The Power of Buddhism. Glazer vloog in de script-periode regelmatig af en aan naar Parijs om zo de violen gelijk te stemmen en tot een sterk verhaal te komen. De rest laat zich raden.

Birth heeft een intrigerende trailer die leidt tot hoge verwachtingen. Die wijzen allemaal in de richting van het bovennatuurlijke en het mysterieuze en sinds The Sixth Sense hebben velen geprobeerd om de I see dead people-ervaring zo dicht mogelijk te benaderen. Nicole Kidman zal wel de eerste keuze van Jonathan Glazer (Sexy Beast) geweest zijn om het allemaal overeind te houden. Het verhaal op zich moet kunnen steunen op een cast die genoeg klasse heeft om ervoor te zorgen dat de geloofwaardigheid van de film niet als een kaartenhuisje in elkaar zakt. En dat Kidman (The Hours) hier een belangrijke schakel in is zal wel niemand verbazen. Zelfs een gedurfd lange close-up van haar zet de klasse van de Australische nog eens extra dik in de verf. De afloop van Birth zal niet iedereen even geslaagd vinden. Een tussenoplossing die zich ergens situeert tussen een wel heel eenvoudige verklaring en een bovenaardse uitleg behoorde niet echt tot de mogelijkheden en oordeel zelf maar of de genomen optie voor jou de beste was...