Steve is jarig. Al van 's morgens vroeg wordt hij gewekt door zijn kinderen die laaiend enthousiast zijn dat deze belangrijke dag voor hun vader eindelijk is aangebroken. Beter kan een verjaardag dus niet beginnen. Een dag vrijaf heeft Steve niet genomen dus blijft het 's morgens eerder sober, er wacht hem immers nog een dagtaak... Je krijgt de rest van je geschenk vanavond fluistert zijn vrouw Alexandra hem toe na het ontbijt. Met deze goede vooruitzichten en bijzonder goed geluimd vertrekt Steve naar het werk. Maar bij zijn vertrek ergert hij zich nog maar eens aan zijn buurman. Die runt een beveiligingsfirma en is in zijn vrije tijd altijd bezig in de tuin. De planten met water besproeien is hierbij zijn belangrijkste tijdverdrijf. Voor Steve is deze nietsnut een dikke, harige, sproeiende tuinkabouter...

Op het werk blijken zijn collega's ook al heel attent te zijn. In de directiezaal mag Steve de kaarsjes van een verjaardagstaart uitblazen. En alsof het nog allemaal niet genoeg is krijgt hij even later van de directie van het bedrijf te horen dat hij promotie heeft gemaakt. De dag van Steve kan dus niet meer stuk.

Alhoewel. Wanneer Steve thuiskomt wordt hij niet opgewacht door joelende, enthousiaste kinderen en een dolgelukkige echtgenote. De lampen zijn blijkbaar verwijderd, het meubilair staat op elkaar gepakt en op het eerste zicht blijkt er niemand thuis te zijn. Wel heeft iemand een pakje achtergelaten met daarop het verzoek Open me dad. Er blijkt een video-cassette in te steken met de vermelding Play me. Steve gaat zitten in de zetel die pal voor het televisietoestel staat en start de videoband. Het is Alexandra die in beeld komt met de kinderen. Zijn echtgenote nodigt hem uit om eerst een biertje uit de koelkast te halen en er dan eens lekker voor te gaan zitten. Wat hierna volgt, begint veelbelovend. Met een heuse striptease van Alexandra waar Steve laaiend enthousiast over is en maar niet genoeg kan van krijgen. Maar wat volgt slaat de jarige met verstomming. En gegarandeerd ook iedereen die deze film voor het eerst ziet...

Alexandra's Project is een film die wij drie keer hebben bekeken in één jaar tijd. De film was dé verrassing van het Internationaal Filmfestival van Gent vorig jaar en toen al stond vast dat hij een grote kanshebber was om het bij zijn officiële bioscoop-release tot Film v/d maand te schoppen, een onderscheiding die voor het eerst te beurt viel aan een film van Paradiso.

Alexandra's Project steekt van wal als een gewone, ordinaire film. Zonder grote namen, gemaakt door een regisseur die met uitzondering van de (film)kenners door niemand gekend is. Met een verhaal zo ordinair als het maar kan - man is jarig, gaat werken en verwacht een feestje bij zijn thuiskomst. Maar dit is enkel de inleiding van één van de verrassendste en beste films van 2003 ! Vanaf het ogenblik dat de video-cassette in de Sony viderecorder verdwijnt en Steve op de start of play-knop drukt zit je gegarandeerd tot op het bittere einde aan je zetel gekluisterd. Want Alexandra is in haar 'optreden' onberekenbaar, de afloop van de film onvoorspelbaar. Alexandra's Project is een 'must see' voor iedereen die eens iets anders wil. Iets wat goed is. Héél goed zelfs...