Begin 2008 zal de opvolger van De kronieken van Narnia: Prins Caspian uitkomen. Op dit moment wordt er hard gewerkt aan de opnames van deze film. Inmiddels werd bij een bezoek aan de set een interview afgenomen met niemand minder dan Richard Taylor, de maker van miniatuur, modellen en wapenuitrusting. Richard Taylor is de oprichter en leider van de Nieuw-Zeelandse filmprop- en special effects-onderneming Weta Workshop.

Weta Workshop had al eerder aan De Kronieken van Narnia: De Leeuw, de Heks en de Kleerkast meegewerkt en tijdens deze film heeft deze crew alle wapenrustingen, wapens en speciale props voor de film ontworpen en gebouwd. Het bedrijf was ook nauw betrokken bij de verfilming van de interpretatie van King Kong door Peter Jackson, waar hij zijn vijfde Oscar, voor Visuele Effecten, voor heeft gewonnen.

Voor de vervolgfilm Prins Caspian, moest Taylor nog grotere miniaturen en modellen bouwen en veel meer wapenrustingen en wapens ontwerpen voor de letterlijk honderden extra's in het Telmarine-leger.

Richard, jij maakt de miniaturen voor deze film. Kun je ons daar iets meer over vertellen?

Richard Taylor: We werken aan kostuums, wapens, wapenrustingen en miniaturen. Heel veel miniaturen. We begonnen de miniaturen bij The Lord of the Rings 'bigatures' te noemen en voor deze film worden ze nog groter. De miniaturen die we maken voor het kasteel van Miraz bijvoorbeeld, hebben een schaal van 1:24, en het dorp en het exterieur een schaal van 1:100. Die zijn echt enorm.

Waarom is het zo belangrijk om de kostuums en wapens met zoveel detail te ontwerpen?

Richard Taylor: Dat is een goede vraag … vaak bezoeken de mensen onze workshop en vragen ons waarom we zo fanatiek bezig zijn, maar de echte wereld is erg gecompliceerd. Onze wereld zit vol geschiedenis, detail en cultuur. Loop maar eens door deze stad, Praag, die is verzadigd van de details en heeft een geschiedenis van honderden, zo niet duizenden jaren.

Als die mate van detail ontbreekt, als het visuele beeld oppervlakkig is, dan krijg je de indruk dat je een film aan het bekijken bent, maar als het beeld een bepaald verzadigingsniveau en een bepaalde mate van detail heeft, dan krijg je de indruk dat er een hele geschiedenis achter steekt die de wereld als een raamwerk omgeeft: als een soort boekensteunen, waardoor die wereld ook buiten de film begint te bestaan.

Is deze film volgens jou nog grootser opgezet dan The Lord of the Rings-films en de eerste Narnia-film?

Richard Taylor: De miniaturen in deze film zijn de grootste en de moeilijkste die we tot nu toe hebben gebouwd, ook al zijn het er niet zo ontzettend veel. We hebben in het verleden ook wel moeilijke miniaturen moeten maken, maar de miniaturen voor deze film zijn op technisch vlak ongelooflijk ingewikkeld.

De wapens voor deze film waren moeilijker dan die voor andere films. Voor de wapens van Miraz hebben we in feite 3D-modelleertechnologie gebruikt. We hebben de wapens vervolgens in was afgedrukt en gietprocessen gebruikt om deze zeer gedetailleerde en complexe wapens te maken. We beschikken gewoon niet over de vaardigheden om dit soort ongelooflijk delicate filigreinwerk op een andere manier te produceren. Het is fantastisch geweest om allerlei oplossingen te moeten bedenken, zodat we aan de verwachtingen van Andrew konden voldoen.

Toen we aan deze film begonnen, wisten we allemaal dat hij er een schepje bovenop wilde doen om een nog hoger niveau te bereiken en dat vonden we ongelooflijk spannend. Het was geweldig, uitdagend en een fantastische ervaring.

Ben jij meer bij deze film betrokken geweest dan bij de eerste?

Richard Taylor: Ongeveer even veel. Bij de eerste speelden we een veel grotere rol bij het ontwerp van de wezens, maar omdat Howard Berger de pakken voor die film maakte, was het eigenlijk niet meer dan logisch dat Howard meteen vanaf het begin bij het ontwerp van de pakken betrokken zou zijn. Dat ging prima. Howard is mijn beste vriend en we hebben met elkaar samengewerkt en elkaar geschreven ook al waren we in twee verschillende werelddelen. We hebben elkaar voortdurend geëmaild om te weten hoe het ging. Het is geweldig om te zien hoe zijn spullen en onze spullen samen verder zijn ontwikkeld. Veel van de wapenrusting van het Telmarine-leger werd hier in Tsjechië gemaakt en ze hebben dat heel mooi gedaan. Dat was echt super.

Is er een voor jou onbekend filmgenre dat je ooit nog eens wilt meemaken?

Richard Taylor: We zijn helemaal ondergedompeld in het middeleeuwse en primordiale genre. We hebben voldoende high science fiction werk op dit moment. We hebben net een grote horrorfilm afgemaakt en we zijn bezig met een tweede. We hebben net 30 Days of Night afgemaakt en we zijn momenteel bezig met Daybreak. Als ik de rest van mijn leven fantasiewerk kan doen, dan ben ik dolgelukkig. Sci-fi is heel interessant. Ik vind alles leuk wat uitdagend voor ons is. Ik hou ook van kindertelevisie, omdat ik mij daar persoonlijk erg tot aangetrokken voel, en daar zijn we ook mee bezig, als ons eigen project.

Wil je nooit eens achter de camera kruipen? Je hebt zo'n uitstekend inzicht!

Richard Taylor: Je bedoelt regisseren? Ik heb ooit een paar aanbiedingen gehad, waarvan één best wel belangrijk, maar nee, daar ben ik niet in geïnteresseerd. Ik wil die kansen niet bagatelliseren, want het was een hele eer om die aangeboden te krijgen, maar mijn passie is praktisch bezig zijn in de workshop. Ik vind het gewoon heerlijk om dingen te maken, het intrigeert me. Ik heb het al 21 jaar lang gedaan en ik ben het nog steeds niet beu. Zes maanden niets maken en een film regisseren, nee, da's niks voor mij.

Wat vind je van een medium dat gebruik maakt van traditionele praktische methodes in een wereld die toch steeds digitaler wordt?

Richard Taylor: Het meest ongelooflijke voor een regisseur zoals Andrew, Peter of James Cameron is dat de toolbox, het assortiment werktuigen die tegenwoordig bestaat, zo'n enorme aanvulling is op het visuele. Ik geloof stellig dat er niets bestaat dat mensen kunnen bedenken wat niet op het scherm gerealiseerd kan worden voor een geavanceerd publiek. Tegenwoordig is een zeven jaar oud kind een zeer geavanceerde bioscoopbezoeker. Dit betekent dat de complexe interactie van traditionele praktische technieken die al honderd jaar hebben bestaan, nog steeds een plek heeft, maar dan wel aangevuld door digitale technologie. Samen zorgen ze voor een evocatieve en haast betoverende visuele ervaring - het is een ongelooflijk medium. Niemand is er beter in dan Andrew. We hebben net 15 minuten samengestelde beelden bekeken en je weet precies dat hij op emotioneel vlak bezig is met deze complexe interactie van live beelden, digitale effecten en miniaturen, praktisch, traditioneel... Elk mogelijke werktuig uit de kist wordt gebruikt om deze wereld te creëren. Het is echt gewoonweg fantastisch.

Van wat voor soort materiaal heb je de kasteelminiaturen gemaakt?

Richard Taylor: Het kasteel is een echte geometrische structuur … dat is reuze interessant wanneer je een miniatuur bouwt, omdat je naar de architectuur kijkt, zelfs die uit de middeleeuwen. De enige manier waarop dergelijke kastelen kunnen bestaan, is vanwege hun absoluut zuivere vorm. Als de structuur op de een of andere manier meandert, overleeft het kasteel niet. Daarom is het structureel gezien ongelooflijk solide.
Als je het kasteel dan kleiner van schaal maakt en als je de structuur met een schaal van 1:24 slechts één millimeter verplaatst, dan ziet het er scheef uit. De torens van het kasteel zijn gemaakt van enorme stukken polystyreen. Sommigen wel 5 meter hoog en 2 meter breed. We hebben ook een machine uitgevonden. We hebben met een 3D-freesmachine een stuk aluminiumcilinder bewerkt om een bakstenen textuur op een schaal van 1:24 te graveren en te indexeren, die precies uitgelijnd is met de 1:1 schaal rond de cilinder. Daarna hebben we een lithografische pers gebouwd. Het voert continue vellen van urethaan van 25 mm dik erdoorheen. Dan krijg je deze vellen met bakstenen op een schaal van precies 1:24.
Dit wordt het behang, dat daarna met allerlei complexe details wordt verfraaid. We hebben heel veel gebruik gemaakt van 3D-afdrukken. Dat is de techniek waarbij digitale data in een machine worden gevoerd. De machine drukt dan een driedimensionaal stuk plastic af. De ongelooflijk verfijnde graveringen zijn allemaal 3D-gemodelleerd en 3D-afgedrukt. We hebben ook ongelooflijk veel 3D-freestechnologie gebruikt om alle ruwe lijnen te snijden.

We hebben het enorme voordeel dat regisseurs zoals Andrew nog steeds zeer positief staan tegenover de modelleertraditie, omdat zoveel moderne filmmakers duidelijk richting digitale technologie aan het gaan zijn, als hun enige oplossing. Maar er is een traditie van honderd jaar waarmee we modellen voor films kunnen maken. Waarom niet die geweldige technieken gewoon blijven gebruiken? Gelukkig stond Andrew erop dat ze als miniaturen zouden worden gebouwd. Wij hebben echt ongelofelijke mazzel gehad.

Vertel eens iets over de ontwerpmotieven die voor de wapens van Miraz zijn gebruikt.

Richard Taylor: Net als bij de eerste film, is dit echt interessant geweest, omdat de wereld van C.S. Lewis verder gaat dan de literatuur die wij uit de boeken kennen. Hij heeft zich erg laten inspireren door allerlei mythologische verhalen, voornamelijk de Griekse mythologie. Ook voor Prins Caspian heeft hij dat gedaan. Wat wij dus proberen te doen is de visuele motieven, de wapenrusting en de wapens baseren op bepaalde mythologische visuele beelden. We hebben dit keer veel klimop gebruikt.

Er is een land zonder koning. Een hofmeester heeft het land overgenomen en heeft zichzelf tot leider uitgeroepen. Wij wilden dus een visuele analogie creëren van de manier waarop zijn controlerende ranken doorgedrongen zijn tot alle machtniveaus, tot in de regering en de politiek van de complete Telmarine maatschappij. We hebben de klimop door zijn wapenrusting gewikkeld, alsof die over de planten groeit en de planten verstikt. Zo hebben we dat gevoel willen uitbeelden. Maar hij barst ook van de arrogantie en pompeusheid. Ook al is zijn leger koninklijk en prachtig in alle wapenrusting, toch is die van hem haast iets te decoratief – in een poging macht uit te stralen.

Wanneer hij zijn wapenrusting af doet is hij waarschijnlijk een iel mannetje, maar wanneer hij de wapenrusting draagt, krijgt hij een enorme persoonlijkheid. Andrew wilde dat al zijn commandanten een soort anoniem karakter kregen, zodra ze hun maskers opzetten. En de Narnians zijn het tegenovergestelde. De Narnians zijn een soort verwilderde dieren, vol emotie, terwijl de mensen hun emoties voor zich houden en zich achter de maskers verschuilen. Ik hoop dat we met succes de wereld van duidelijke contrasten hebben kunnen verbeelden. De wereld is 1200 tot 1300 jaar verder, vergeleken met de laatste keer dat we in Narnia waren, en ik wilde dat gevoel van een wereld in ongelooflijke chaos overbrengen.

Heb jij een favoriete prop die voor deze film wordt gebruikt?

Richard Taylor: Ja. Het is best wel grappig wanneer we props maken, omdat we er vaak helemaal verliefd op worden. Mijn favoriete prop is de beukelaar van Miraz, het ronde schild waar Miraz mee vecht. Ik heb er eentje voor mezelf gemaakt. Die staat nu in mijn kantoor. Ik vind dat één van de mooiste voorwerpen die onze mensen ooit hebben gemaakt. Ik ben erg trots op het ontwerp: het werd gemaakt door een zeer getalenteerde jongeman die voor ons kwam werken tegen het einde van De Leeuw, de Heks en de Kleerkast. We hebben veel plezier gehad met alle voorwerpen van Miraz, maar deze ene beukelaar is echt prachtig evenwichtig, een ongelooflijk mooi voorwerp.

We hebben veel nieuwe technieken moeten ontwikkelen, zoals de paardenkappen. Ze zien er eenvoudig uit, maar Andrew wilde dat er aan de voorkant een punt uit stak. We moesten een stevige beschermkap maken die niet kon buigen of wiebelen, anders ziet het er niet als staal uit, maar als de paarden tegen elkaar aan stoten – dan bestaat de kans dat de harde punt de flank van een ander paard verwondt. Daarom hebben we een manier bedacht waarop we urethaan van verschillende densiteiten met elkaar konden mengen en dit injecteren via een injectie-vormgietpistool met lage druk, zodat de punt zacht is en de beschermkap hard. Het is fantastisch geweest om deze technische chemische oplossingen te vinden voor een fantasiefilm uit de middeleeuwen.

Ben jij betrokken bij de volgende film?

Richard Taylor: Oh, dat hoop ik van harte. Als het zou kunnen, willen we de rest van ons leven in deze wereld doorbrengen!