Jim Carrey wist al vrij snel waar zijn talent lag. Op zijn vijftiende steelde hij al de show in een befaamde comedyclub in Toronto. Het begin van een succesvolle stand-upcarrière in Canada. Op zijn negentiende verhuisde de ambitieuze komiek naar place to be Los Angeles. Zijn komische routines trokken de aandacht van komiek Rodney Dangerfield, die hem prompt uitnodigde om samen op toernee te gaan. Een jaar later, in 1982, was Carrey voor het eerst te zien op tv, en vertolkte hij de hoofdrol in de NBC-serie The Duck Factory.

De serie was niet echt een succes (en werd afgevoerd na dertien afleveringen), maar zorgde er wel voor dat Carrey bijrolletjes kon versieren in films als Once Bitten, Earth Girls Are Easy, Peggy Sue Got Married en de Dirty Harry-film The Dead Pool.

Het eerste echte succes volgde in 1990 in Fox' cultserie In Living Color. Zijn manisch-komische stijl zorgde ervoor dat hij in ijltempo een sterke fanbase ontwikkelde. Het ijzer werd gesmeed toen het heet was en in 1994 was Carrey op slag binnen toen zowel Ace Ventura: Pet Detective, The Mask (gebaseerd op de succesvolle strip) als Dumb And Dumber wereldwijd kaskrakers werden. Na nog meer van hetzelfde in Batman Forever (waarin hij superschurk The Riddler vertolkte) en de Ace Ventura-sequel, volgde zijn eerste flop met The Cable Guy. Carrey ontdekte al snel dat het publiek hem vooral apprecieerde in eenvoudige en rechtlijnige komedies, waarin hij als een echte 'all-American Joe' mag triomferen, het liefst na een tirade van slapstickmomenten waarin zijn elastische smoelwerk wordt afgewisseld met gezinsvriendelijke slapstick. Getuige hiervan het floppen van Me, Myself & Irene (Carrey werd voor zijn rol genomineerd voor een MTV Movie Award) en het grote succes van Liar, Liar (Golden Globe-nominatie), Bruce Almighty en Fun With Dick & Jane.

Net als veel andere komieken wil Carrey ook bewijzen dat hij meer kan dan enkel gekke bekken trekken en spitante improvisaties debiteren. Zijn serieusere kant zagen we in The Truman Show van Peter Weir waarvoor hij een Golden Globe Award for Best Actor In A Drama kreeg en in de thriller (!) The Number 23 van Joel Schumacher.. Een jaar later was het weer prijs (een Golden Globe), ditmaal wel in de categorie musical/komedie voor zijn vertolking van cultkomiek Andy Kaufman in Man On The Moon van Milos Forman. Ook met Eternal Sunshine Of The Spotless Mind (een vertolking die Carrey zelf als zijn beste beschouwt) gooide hij hoge ogen. Al hadden niet alle niet-komische uitstapjes succes: in The Majestic bijvoorbeeld was dan weer geen kat geïnteresseerd.  In 2003 werd Jim Carrey 'herenigd' met regisseur Tom Shadyac (Ace Ventura : Pet Detective, Liar, Liar) door zijn rol in de film Bruce Almighty, dat jaar met 470.000.000 $ opbrengst meteen de succesvolste film !

Ook in vermommingen leeft Carrey zich graag uit. Voor zijn vertolking van kersttrol in het in Amerika zeer succesvolle How The Grinch Stole Christmas (succesvolste film in 2000 in de States) kreeg hij opnieuw een Golden Globe nominatie. Al zagen wij hem persoonlijk toch liever aan het werk als kameleon Count Olaf in Lemony Snicket's A Series Of Unfortunate Events.

Jim Carrey heeft in het verleden ook al meerdere keren zijn stem geleend aan een (animatie)film.   Zo was hij te horen als olifant Horton in Dr. Seuss' Horton Hears a Who !.

Hoe dan ook: een bezig bijtje, deze JC Superstar.