Edward en Connie leven in een buitenwijk van New York en leiden een zorgeloos en gelukkig leven : een kast van een huis, een gezonde zoon van acht jaar (let op de gigantische flaporen, alhoewel dat niets met gezondheid heeft te maken natuurlijk), een huishoudster, geen zorgen, geen geldtekort, kortom : ze 'leven de American Dream'... Op een dag waait Connie in 'Soho Street' bijna letterlijk tegen een jongeman aan die met een stapel boeken aan het sjouwen is. Ze heeft zich bezeerd en wordt door de kerel met het charmante Franse accent uitgenodigd naar zijn appartement om er haar wonden te verzorgen (en niet te likken...).

Wanneer ze terug thuiskomt, kan ze de ontmoeting met Paul Martel, want zo heet hij, niet uit haar hoofd zetten en het duurt dan ook niet lang tot ze terug naar zijn appartement trekt. En het blijft ook niet bij deze tweede ontmoeting... Bij buitenechtelijke afspraakjes horen natuurlijk uitvluchten om manlief op het verkeerde been te zetten, maar die heeft al gauw door dat er iets aan de hand is met vrouwlief. Hij is niet bereid de ontrouw van zijn echtgenote zomaar te aanvaarden...

Het verhaal van Unfaithful is niet bijster origineel, die conclusie had je zonder twijfel zelf al getrokken. De manier waarop het wordt gebracht, doet ons terugdenken aan het vroeger werk van Adrian Lyne : de wijze waarop wordt gefilmd, maar ook de scénes zelf (het afsnijden van de stukjes groenten en fruit, de erotische scénes - zeg maar stoeipartijtjes), Lyne deed het allemaal al eens eerder (en vooral beter...), in 9 1/2 weeks bijvoorbeeld met Mickey Rourke en Kim Basinger... De man is duidelijk gefascineerd door trouw en ontrouw (Indecent Proposal is ook al een Lyne-produkt...) en maakte uiteindelijk een film, gebaseerd op Claude Chabrol's La femme infidèle uit 1968, één van zijn favoriete films... Lyne vond, na het zien van Richard Gere in Altman's Dr. T & the women, dat die als acteur de afgelopen twintig jaar sterk veranderd was en volgens hem niet meer te vergelijken is met de tijd van toen. HIj leek hem dan ook de acteur die het best zou kunnen gestalte geven aan de rol van Edward. Volgens Lyne is Olivier Martinez als Paul Martel dan terug een stuk dichter bij de Gere van twee decennia terug : de vastberaden chameur zeg maar...

De combinatie Gere - Lane is niet nieuw, Lane was immers als tiener ook al te zien in Coppola's The Cotton Club, waar Gere dus ook een belangrijke rol vertolkte... Diane Lane maakte haar filmdebuut al toen ze pas 12 was : haar vertolking in A little romance bracht haar zelfs op de cover van Time ! Voor Olivier Martinez, afkomstig uit Parijs, is dit een belangrijke rol in een film met klinkende namen, zijn debuut dateert al weer van 10 jaar terug toen hij samen met Yves Montand te zien was in het sterke IP 5.

In tegenstelling tot Unfaithful werd 9 1/2 weeks destijds ondersteund door een goeie soundtrack met kleppers als een Joe Cocker bijvoorbeeld. Nu werd de muziek geschreven door Jan A.P. Kaczmaret, ook al verantwoordelijk voor de 'score' van Lost souls. 9 1/2 weeks was ook een stuk sensueler en intenser dan Unfaithful. Daarenboven zijn bepaalde scénes uit ...Weeks, maar ook uit Fatal Atrraction na al die jaren nog steeds blijven hangen, iets wat je met Unfaithful niet zult hebben : je zal 'm zeer snel weer vergeten zijn...