Groot is het enthousiasme van de robot-man als hij huiswaarts keert en robot-vrouw begroet. Straks kunnen ze door het leven als moeder robot en vader robot want deze laatste schreeuwt het uit aan alle metalen bewoners op zijn weg naar huis - hij wordt papa ! Alleen... zo'n robot-bevalling of verwekking is anders dan je als kijker van deze nieuwe animatiefilm had gedacht... Maar even later is op een robotische manier toch een kleintje op de robottenwereld gezet met de naam Rodney Copperbottom. De wereldse Copperfield is niet echt veraf als je ziet wat dit blikken kereltje later wil worden : uitvinder ! Geénspireerd door wat de bolle Bigweld op het nieuws uitkraamt wil hij echt ooit wel de trip maken naar Robot-City ! Hij heeft immers al een eigen creatie die hij er wil voorstellen : een robot (of wat had je gedacht...) die in staat is om Rodney's vader een flink handje te helpen bij de afwas. In plaats van alle borden manueel in zijn metalen buik/rek te stoppen zorgt deze nieuwe uitvinding voor een veel snellere toevoer ! Alhoewel zijn ouders niet echt eensgezind zijn over de plannen van zoonlief kopen ze op een dag dan toch een ticket voor Robotstad. Na een spannende tocht arriveert Rodney op de grote tafel in de vergaderzaal van de leiding van Robot City. Hm... vreemd... Bigweld is niet aanwezig op deze meeting, laat staan dat hij voorzitter is... Even later leert Rodney Fender kennen (stem van Robin Williams die na Alladin uit 1992 dan toch nog eens een stemmetje voor een animatiefilm voor zijn rekening neemt). Fender is een krakkemikkig robotje die al eens een onderdeeltje verliest af en toe. Maar Rodney steekt maar wat graag een handje toe om alles weer op zijn plaats te krijgen... Langzaam aan realiseert onze kleine uitvinder zich dat er toch iets niet klopt in Robot City. En nu hij er toch is wil hij hier nu toch wel graag in tussenkomen !

Robots is eigenlijk een film die je twee keer zou moeten bekijken. Eén keer door gewoon de film te volgen en de ondertitels te lezen. En een tweede keer om enkel het grote scherm af te speuren naar wat er allemaal te ontdekken valt. Want op dit vlak is Robots geen uitzondering op de doorsnee animatiefilm. Er werd zoveel aandacht besteed aan de virtuele/CGI-decors dat het eigenlijk zonde is dat je er maar een fractie van kunt opnemen. Robots lijkt ons ook een film die zich op een voornamelijk jong publiek richt. Het vertrekpunt van een wereld die enkel maar uit robots bestaat spreekt ook wel wat minder tot de verbeelding dan wat Chris Wedge liet zien in Ice age. Ondanks de moeilijkheid dat men bij het maken van deze film eigenlijk geen referenties had, men moest het als het ware nog allemaal uitvinden, daar waar de omgeving van Ice age dan weer een stuk makkelijker was natuurlijk...

Wat niet betekent dat Robots tekortschiet op technisch vlak. Zo is een overtuigend boze blik van een blikken creatuur niet iets wat je in een handomdraai uit je computer tovert. De glij-, spring-, vlieg- en rol-tocht richting Robot City is ook wel mooi. En toch is Robots er niet echt in geslaagd om ons in vervoering te brengen, continu een welgemeende, spontane glimlach op ons gezicht te toveren. Komt ervan als je teveel van een film gaat verwachten natuurlijk.