Vin Diesel. Actie of komedie ? Actie. Vin Diesel. Zuigfles of M16 ? Pfff... M16 natuurlijk. Vin Diesel. Zoenen of klappen uitdelen ? Het tweede, uiteraard. Vin Diesel. Kinderoppas of geheim agent : Secret agent. Of course. Sinds The Pacifier zijn dit vier foute antwoorden. Robert De Niro en Dustin Hoffman in Meet the Fockers, De Niro in Analyze this en Analyze That, Arnold Schwarzenegger in Kindergarten Cop en Twins, Sylvester Stallone mét mega-luier in Stop or my mom will shoot en nu dus ook Vin Diesel (die we wat graag aan het werk zagen in XXX) in The pacifier. De man met de kale knikker, de zware stem en de gigantische bovenarmen heeft dus gekozen voor suikerspinnen, luiers verversen en letterlijk op een wip met een verrekijker de kids in de gaten houden op school. Er zijn dus geen zekerheden meer in filmland tegenwoordig. Weinig top-acteurs en -actrices bekommeren zich nog om het soort filmrollen dat ze aannemen, laat staan dat ze gaan selecteren qua genre. Geld, daar gaat het hem om.

En eigenlijk moet zelfs Vin Diesel geen spijt hebben van deze stap opzij want The Pacifier heeft al flink gescoord. Nummer 1 van de Amerikaanse Box-office bereiken is nooit een ga-rantie voor kwaliteit, maar wanneer ook de Belgen die wij op intellectueel vlak toch hoger inschatten dan de doorsnee Amerikaan, massaal kiesen voor deze Walt Disney film van Adam Shankman (Bringing down the House), reken dan maar dat de buit op financieel vlak meer dan binnen is... En Vin Diesel ? Tja, die heeft nu overduidelijk echt wel zijn plaats gevonden en verklaarde al I have to say after doing the movie that it was probably the most enjoyable film experience I've ever had. Voor ons niet Vin ! Shane Wolfe (Vin Diesel) heeft het op zijn laatste missie bij de mariniers verknald. De top-S.E.A.L. liet zich verschalken bij het redden van een Professor en daar is zijn baas helemaal niet blij mee. Die wil nog wel gebruik maken van zijn diensten maar dan niet meer voor het zware werk. Wanneer een wetenschapper wordt vermoord en zijn echtgenote nog het enige aanknopingspunt is om het geheime programma 'Ghost te recupereren in Zwitersland is het Wolfe die mag instaan voor de veiligheid van de kinderen van Professor Plummer. Babysitten zeg maar. Overduidelijk een andere klus dan het werk dat hij tot hiertoe gewoon was. En niet alleen omdat het zich niet op het water afspeelt. Eigenlijk zijn de vijf kids nog zo slecht niet maar wanneer ze ondervinden dat de nieuwe stoer uitziende babysitter er de discipline wil in rammen dan gaat men de krachten bundelen om zijn voornemen te counteren. Maar iemand als Wolfe is natuurlijk nog zo snel niet uit zijn lood geslagen en bij zijn verwoede pogingen om alles onder controle te krijgen én te houden ervaart hij tot zijn eigen verbazing voor het eerst het familieleven. En familiegevoelens...

Met deze synopsis moet je het plaatje al wel snappen denk ik. We gingen al een beetje met de moed in de schoenen naar The Pacifier, we kregen er op het einde van de film zelfs nog een heel sterk Home Alone-gevoel bij. En dat wilden we nu echt wel niet hebben... Diesel krijgt het ook nog aan de stok, of zeg maar snavel met een eend wat ons bij dit eenden-weetje brengt. Er waren nogal wat 'duck trainers' op de set van The Pacifier die de scènes met één van de zes eenden die op de loonlijst stonden tot een goed einde moesten brengen. En toch liep het fout wanneer één van de vogels Diesel in het oor beet en niet losliet zoals voorzien in het script. Die scène haalde natuurlijk de film niet alhoewel we daar misschien wél hadden mee kunnen lachen. Het antwoord op volgende vraag is bepalend of The Pacifier een film is voor jou of niet. Vin Diesel die een flinke duik neemt in een ballenbad op zoek naar een volgepoepte luier... Kijk, als de idee alleen al je aan het lachen brengt dan moet je echt naar The Pacifier toe. In het andere geval doe je dik anderhalf uur maar één ding. Uitkijken naar de eindgeneriek. Of vroegtijdig opstappen.