Zo zie je maar dat bioscoopanalisten de bal ook wel eens misslaan. Deze zomer werd “Edge Of Tomorrow” aangekondigd als potentiële flop. Tom Cruise zou het niet meer zo goed aan de boxoffice als vroeger, en de concurrentie met onder meer nieuwe delen uit de “X-Men”-, “Amazing Spider-Man” en “Transformers”-franchise zou moordend zijn. Toegegeven, deze drie films – en nog een paar andere blockbusters zoals “Godzilla” – deden het allemaal beter in de ticketverkoopstatistieken, maar met een opbrengst van honderd miljoen dollar in Amerika en 269 daarbuiten kan je bezwaarlijk van een flop spreken. Het productiebudget bedroeg trouwens 178 miljoen, dus de prent kwam internationaal vlotjes uit de kosten. Wat wel waar is, is dat het allemaal ‘weinig’ is in vergelijking met blockbusters die op een week al honderd miljoen opbrengen. De filmbusiness is er gelukkig niet om enkel maar op zijn economische waarde te worden bekeken. Bovendien kreeg “Edge Of Tomorrow” opvallend veel lovende kritieken: de kans dat wie deze titel niet in de bios zag, maar hem later via de thuisbioscoop ontdekt – beter laat dan nooit – is dan ook vrij groot. Mocht je deze dus nog niet gezien hebben: zo snel mogelijk doen. De kans dat je je het beklaagt is klein.

“Edge Of Tomorrow” is gebaseerd op de in 2004 verschenen light novel “All You Need Is Kill” van de Japanse auteur Hiroshi Sakurazaka. Een light novel is qua toon wat te vergelijken met wat we in het westen een “young adult book” noemen. In de verfilming is van dat young adult weinig te merken: dit is in de eerste plaats een robuuste actieprent die zowel tieners als de oudere generatie (die zich - zoals ondergetekende - nog levendig herinnert wat voor een invloed James Camerons “Aliens” destijds op de pubergenen had) zal weten te bekoren.

Op het eerste zicht lijkt de premisse moeilijk verkoopbaar, hoofdzakelijk omdat we het concept al eerder hebben gezien. Cruise kruipt in de huid van majoor William Cage, die tijdens een oorlog tussen moedertje aarde en buitenaardse invaderende wezens (mimics) in een tijdslus verzeilt en telkens hij sterft dezelfde dag opnieuw beleeft. Wat hem de kans geeft om met heel veel geduld uiteindelijk toch de vijandelijke linie te doorbreken. De schatplichtigheid aan “Groundhog Day” en “Source Code” ligt voor het rapen, maar toch is dit meer dan een doorslagje. Vooral omdat Doug Liman (“The Bourne Identity”, “Mr. And Mrs. Smith”) de gimmick stevig in de hand houdt en er zelfs een komische schwung in krijgt – de manier waarop hij de tijdsloop een eigen cadans meegeeft in het middenstuk is zelfs ronduit cool te noemen. Goed gevonden is ook de parallel die wordt getrokken met de tweede wereldoorlog. De clash tussen de aardse troepen en de buitenaardse bezetter speelt zich immers grotendeels af in Europa. Zo werd er al een beslissende dag uitgevochten in Verdun, en het slagveld waar Cruise D-daygewijs wordt naar toe gestuurd is een strand in Frankrijk.

De liefhebbers van robuuste sf-actie (lees: “Starship Troopers” en het reeds vermelde “Aliens”) komen hier ruimschoots aan hun trekken. In die optiek is het casten van Bill Paxton een gouden vondst. Fijn om de iconische acteur uit “Aliens” nog eens in een gelijkaardige rol te zien, zelfs al is het er een met een serieuze knipoog. De volledige cast is trouwens in optima forma: Cruise bewijst eens te meer dat hij tot mooie dingen in staat is als hij zijn eigen sterrenstatus afzwakt en niet de “Knight And Day”-toer opgaat, en ook Emily Blunt is uitstekend als de 'full metal bitch' van dienst.

De sterktes van “Edge Of Tomorrow” zorgen er zelfs voor dat de film een paar keer flirt met de viersterrengrens. Dat die niet wordt overschreden komt eigenlijk vooral door een ietwat teleurstellende climax: die mag het verhaal dan wel netjes afronden, de panache die Liman in het voorafgaande uur etaleert (let op de nagenoeg perfect geregisseerde ‘inbraak’ in het hoofdkwartier in Whitehall) staat tijdens het slotkwartier minder sterk op de voorgrond. Een kleine smet op een voor de rest voortreffelijke blockbustermelange.

Paradepaard bij de extra’s is het voortreffelijke 'On The Edge With Doug Liman'. In deze making of van ruim drie kwartier zien we de aanpak van Doug Liman tijdens zowat alle facetten van de productie. Niet alleen een ideale manier om meer te weten te komen over het maken van “Edge Of Tomorrow”, het is meteen ook een interessante kennismaking met deze al bij al nog onderschatte regisseur. Liman komt ook aan bod tijdens de korte featurettes die zich op een bepaald aspect toespitsen : de 'D-day'-scène bijvoorbeeld (Storming The Beach), de wapens en de kostuums (Weapons Of The Future) en de alien-effecten (Creatures Not Of This World). Een handvol verwijderde scènes – sommige zelfs zonder volledig op punt staande effecten – ronden dit uitstekend pakket extra’s af. Kortom, een release die zowel voor de hoofdschotel als het dessert de aankoop meer dan waard is.