Zeven jaar heeft het geduurd voor men deze tweede Anaconda-film in de zalen bracht. De belangrijkste vraag is natuurlijk wat een sequel aan meerwaarde kan hebben in vergelijking met de eerste film. Het type locatie in ieder geval niet want ook nu weer is het strijdtoneel voor de mega-slangen de jungle, waar de beestjes zich het best en hun potentiële slachtoffers het minst thuis voelen. De glibberige slangebeesten zijn ook al hetzelfde alhoewel ze qua diameter flink zijn gegroeid, sommige zijn wel een boom dik. Jammer dat de kwaliteit van de film niet in dezelfde mate is toegenomen. Aan de cast werd dan weer wél flink gesleuteld doch geen toppers deze keer in de aftiteling. Je zou gaan denken dat men enkel de look en de kleurtjes van sommigen uit de eerste film als referentie heeft genomen tijdens het casting proces voor deze tweede film. De zwarte Ice Cube werd ingeruild voor Morris Chestnut (later te zien in Ladder 49 met John Travolta en Joaquin Phoenix terwijl Salli Richardson-Whitfield (Biker Boyz) de kans krijgt om het beter te doen dan Jennifer Lopez maar enkel dezelfde latino look blijkt te hebben als de superster. We lopen het rijtje van vrij onbekende acteurs verder af met Johnny Messner (Tears of the Sun), Kadee Strickland (The Stepford wives), Matthew Marsden (Black Hawk down) en Eugene Byrd (8 mile). Zoals je merkt zijn de films waarin die vroeger te zien waren bekender dan de acteur/actrice in kwestie en was hun rol daarin minder belangrijk dan de respectievelijke film op hun cv/filmografie.

Of er dan nog toch nog iets nieuws is onder de jungle-zon? Eh... het enige wat we na het zien van Anacondas, opgenomen op Fiji op en rond de Navua stroom, kunnen bedenken is een speciaal soort orchidee, dat was iets waar het zeven jaar geleden nog niét om te doen was. Uit onderzoek is immers gebleken dat de bloem een unieke stof bevat die het ouder worden zou kunnen uitstellen en dus voor de mensheid een belangrijke ontdekking zou zijn. Althans, dat is toch de overtuiging van de wetenschappers. Het vinden van deze specifieke orchidee in Borneo is de enige manier voor dit groepje werknemers om het sluiten van hun afdeling in een farmaceutisch bedrijf af te wenden. En nog vlug ook want de bloem bloeit maar één keer om de zeven jaar en dan nog maar gedurende een periode van zes weken. En daar zijn er nu al vier van verstreken...

Wanneer men aankomt op Borneo is het alvast een tegenvaller dat het op dat ogenblik regenseizoen is en er geen boten uitvaren. Tenzij je met een pak Dollar-biljetten gaat zwaaien want daar zijn net als de geldzuchtige Amerikanen in Anacondas de bewoners van Borneo gevoelig voor. 25.000 $ wordt 50.000 Dollar en Bill Johnson wil wat graag zo'n bedrag op zijn spaarboekje storten binnen enkele weken en er zijn 'Bloody Mary' boot voor ter beschikking stellen. En dat alles niet verloopt zoals men het zich had voorgesteld kon je natuurlijk al raden. Anacondas - The Hunt for the blood Orchid werd geregisseerd door Dwight Little. De in Cleveland geboren filmmaker maakte vroeger al Free Willy 2 en Murder at 1600 om er maar enkele te vermelden. De technische mogelijkheden zijn sinds 1997 enorm toegenomen dus zou zoiets duidelijk merkbaar moeten zijn in de film. Maar het resultaat blijft over het algemeen toch flink onder de verwachtingen. De scènes waarin de cast leden stuk voor stuk worden opgepeuzeld jagen ons niet de stuipen op het lijf maar zagen wij als een soort welgekomen vergelding voor het gebrek aan overtuiging van de respectievelijke prooien.