Lee Grant
Lyuova Haskell Rosenthal

Lee Grant
° 31-10-1925
New York City
New York
Verenigde Staten
Leeftijd: 98


genomineerd Oscars ® 1952
1 keer genomineerd voor een Oscar

acteur/actrice
(19)

1987
The Big Town →  Ferguson Edwards
1984
College Academy - Teachers → Dr. Donna Burke
1982
Visiting Hours → Deborah Ballin
1980
Little Miss Marker → de rechter
1978
1978
Damien: Omen II → Ann Thorn
1975
Goed 1970
There Was a Crooked Man → Mr. Bullard
1969

zichzelf
(1)

2018

Lee Grant studeerde aan Juilliard, haar moeder was een actrice/model. Op 4-jarige leeftijd maakte ze haar debuut in een productie van de Metropolitan Opera. Toen ze 11 was trad ze toe tot het prestigieuze Amerikaans Ballet en nadat ze op 14-jarige leeftijd was afgestudeerd aan de middelbare school kreeg ze een studiebeurs voor het Neighbourhood Playhouse.

Daar werd ze, voor zover nog nodig, ontdekt door Sidney Kingsley die haar een rol gaf in het stuk Detective Story dat op Broadway werd vertoond. Ze kreeg er de New York Critics’ Circle Award voor.

Diezelfde rol van winkeldievegge vertolken in de filmversie van Detective Story, daarvoor onmiddellijk genomineerd worden voor een Oscar én de Prijs voor Beste actrice winnen op het filmfestival van Cannes Een, sterker filmdebuut voor een actrice kon moeilijker.

Maar dan werd Grant in de zwarte periode in Hollywood – de McCarthy Commissie die heel wat mensen uit de filmwereld vervolgde – ook aangewreven dat ze Communistische sympathieën zou hebben. Ze had immers voor het fameuze House Un-American Activities Committee geweigerd om te getuigen tegen haar echtgenoot, toneelschrijver Arnold Manoff, waardoor ze op de al even beruchte zwarte lijst terechtkwam.

Net zoals ander lotgenoten betekende dit dat ze nog maar heel uitzonderlijk aan werk raakte op vlak van televisie of film – toneel kon soms nog wel - en dat voor de volgende 12 jaar (!).

In de jaren ’60 realiseerde ze een comeback met films als Plaza Suite en het drama In the Heat of the Night.

In 1962 trouwde ze met filmproducent Joe Feury.

Lee Grant was ook heel frequent te zien op televisie. In 1966 won ze een Emmy voor Peyton Place, in 1971 voor het drama Neon Ceiling. Verder speelde ze ook de titelrol in de tv-serie Fay (1975-1976).

Daarenboven heeft Lee Grant ook na korte regie-ervaringen in het toneel en voor televisie ook films geregisseerd. Eén van de belangrijkste was de documentaire Down and Out in America (1986). Die ging over de enorme armoede in de Verenigde Staten, Grant sprak de docu zelf in.

Dinah Manoff is de dochter van Lee Grant.

Oscars ® 1952 Genomineerd Beste actrice in een bijrol Detective Story