Aanvankelijk was het zijn bedoeling om in het onderwijs terecht te komen maar Jean-Claude Carrière koos er toch voor om korte verhalen, stripverhalen, romans en toneelstukken te gaan schrijven. Zijn ontmoeting met Jacques Tati zorgde ervoor dat hij ook interesse kreeg in het schrijven van scenario’s. De toenmalige assistent van Tati, Pierre Etaix, zorgde er enkel maar voor dat zijn interesse en motivatie hiervoor nog groter werd.
Zo schreef hij ook scenario’s voor onder andere Louis Malle, Volker Schlöndorff en Milos Forman maar hij werkte ook regelmatig samen met Luis Bunuel en werd zelfs zijn belangrijkste medewerker in de jaren ’60 en ’70. De twee organiseerden een soort van aanval op de burgerlijke manieren en de moraal in het algemeen.
Andere regisseurs waar Carrière een bijdrage leverde aan hun succes : Jean-Luc Godard en Jacques Deray. Opvallend was dat Jean-Claude Carrière zijn komische en soms excentrieke visie op één en ander kwijt kon in bijvoorbeeld Die Blechtrommel, een vreemde kroniek over de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog in Polen.

In de jaren ’60 en ’70 was Carrière één van de succesvolste Franse scenarioschrijvers. Hij was ook te zien in een aantal films en regisseerde ook een aantal kortfilms.

Hij wordt soms ook vermeld als J.C. Carrière.