André Breton, de leider van de surrealistische beweging in de jaren ’20 mag Jacques Prévert dan wel nooit toegelaten hebben als lid, door de banden die Prévert met de organisatie had werd zijn werk er zeker door beïnvloed.

In 1932 sloot hij zich aan bij het linkse toneelgezelschap Groupe Octobre en ging scenario’s schrijven voor films, dat van L’affaire est dans le sac bijvoorbeeld, een film die geregisseerd zou worden door zijn jongere broer Pierre Prévert. De twee schreven trouwens samen het scenario van de komedies Adieu Léonard (1943) en Voyage-surprise (1947) die ook door Pierre Prévert werden geregisseerd. De drie films werden stuk voor stuk flops aan de box office.

Vanaf halfweg de jaren ’30 tot midden de jaren ’40 was Jacques Prévert één van de meeste invloedrijke Franse filmscenaristen.

Het enige scenario waar hij voor Jean Renoir aan meewerkte was dat voor Le crime du Monsieur Lange, een verhaal over liefde en moord.

Zijn belangrijkste werk schreef hij samen met Marcel Carné. Jenny bijvoorbeeld maar ook Le jour se lève en Les enfants du paradis.  Hun samenwerking kwam tot een einde toen Les portes de la nuit flopte.  De film was gebaseerd op ballet van Prévert. In de film was het liedje Les feuilles mortes (Autumn Leaves) te horen. Het liedje was ook te horen in de film Autumn Leaves (1956) van Robert Aldrich, de tekst was van Prévert zelf, de muziek van Joseph Kosma.

Jacques Prévert schreef vanaf 1930 ook poëzie: Paroles (1945) en Histoires (1946) werden beiden bestsellers.  Zijn gedichtenbundels waren ongelooflijk populair bij de Franse jeugd en de generatie van na de Tweede Wereldoorlog. Ze bevatten meerdere stukken die ook al door Joseph Kosma op muziek werden gezet.
Poëzie werd voor Prévert dé prioriteit na de jaren ’40 waardoor hij nog maar weinig scenario’s voor films schreef.  Eind de jaren ’50 bleek dat de opkomende nouvelle vague zijn interesse niét genoot.